Nieuw-Zeeland (Noord) | Explore the World

Rondreis Nieuw-Zeeland 2011 / 2012 (Noord eiland)

Cook Strait
De oversteek van het Zuider naar het Noorder eiland wordt gedaan via een ferry van Interislander. Dit stukje zee straat is berucht omdat de Cook Strait een soort trechter vormt waardoor er een harde westenwind waait die bekend staat als de Roaring Forties. Bij slecht weer kan deze zeestraat een onaangenaam stukje water op aarde zijn. Gelukkig hebben wij een rustige overtocht en dat levert mooie plaatjes op.

Donderdag 12 januari: Wellington - Tongariro NP / Te Papa Tongarewa
Een van de mooiste musea van Nieuw - Zeeland is dit Te Papa Tongarewa museum. Met een grootte van 3 voetbalvelden is het een van de grootste musea ter wereld). Hier zijn enkele van de belangrijkste schatten van het land ondergebracht. Het heeft een moderne aanpak en staat borg voor een bijzondere ervaring. Er is een grote verscheidenheid aan tentoonstellingen zoals Te Marae (Mari ontmoetingshuis) en Awesome Forces, dat gewijd is aan de enorme geologische krachten die het Nieuw - Zeelandsche landschap hebben gevormd. Ook werd getoond hoe alle continenten die ooit aan elkaar vast zaten (Gondwana) van elkaar lostgeraakt zijn en nu verspreidt op de aarde liggen. Dit laatste waren we op onze reis door Antarctica ook al tegen gekomen; zo zien we die informatie op een ander continent weer terug komen.
Ons 1e verblijf op het Noorder eiland is in Wellington in ‘The Museum Hotel’. We hebben een redelijke rit voor de boeg maar de ochtend reserveren we voor het Te Papa National Museum (= ”onze plek”). Dit ligt tegenover het hotel en is een absolute must als je in Wellington bent . We worden niet teleurgesteld, want het is een geweldig museum. Hier ondervinden we hoe het voelt om een aardbeving mee te maken in het aardbeving huis. Overal kun je zelf dingen doen, bekijken, testen etc. We zien van alles over de tektonische platen, vulkanen maar ook de andere etages in het museum zijn interessant. We zien een octopus van 4,5 meter die per ongeluk gevangen is bij het vissen en al zo veel verwondingen had dat hij later geprepareerd is en nu bekeken kan worden. Ongelooflijk dat zulke grote dieren diep in de Antarctische zee leven. Verder hebben we hier onze 1e kennismaking met de Maori cultuur gehad, daar zullen we de komende tijd waarschijnlijk nog wel meer van mee krijgen.

Na de middag laten we ” Windy Welly” (= bijnaam voor het winderige Wellington) achter ons en vertrekken we met als bestemming voor vandaag het Tongariro NP. We rijden door de Wanganui vallei. Onderweg maken we verschillende stops want we rijden weer door een prachtig gebied. We passeren veel schapenboerderijen en het blijft leuk om te zien hoe groot hier de kuddes zijn. Tegen de avond komen we aan in het ‘Bayview Grand Chateau’ wat midden in het park ligt. Als we uit het raam van onze kamer kijken zien we Mount Ruapehu en Mt Ngauruhoe. Deze laatste is ook wel bekend van de film Lord of the Rings, omdat hier de opnamen voor Mount Doom gemaakt zijn (ook wel bekend als het rijk van Mordor)

Vrijdag 13 januari: Tongariro NP

Als we wakker worden blijkt het te stort regenen en daar zal volgens de weerberichten weinig verandering in komen. Onze hike naar het kratermeer zal waarschijnlijk niet gaan lukken. Na het ontbijt gaan we eerst maar eens poolshoogte nemen in het visitor center en daar blijkt dat het erg wordt afgeraden om de vulkaan op te gaan; zelfs de stoeltjeslift is gesloten. De vorst grens ligt op 2400 meter en boven is de wind gestegen tot orkaan kracht, dus we passen onze plannen maar aan. We besluiten de Taranaki hike te gaan lopen; deze begint achter het chateau en kan ondanks het slechte weer wel gelopen worden. We hijsen ons in de regenkleding, muts en handschoenen mee en we gaan op pad. Het is een mooie route. We dalen flink en lopen onder langs de rivier door de bossen, daarna is het weer aardig klimmen om uiteindelijk bij de Taranaki waterval te eindigen. Deze heeft een hoogte van 20 meter en door de vele regen komt er veel water vrij. (ieder nadeel heeft zijn voordeel). Als we verder lopen vinden we toendra vegetatie met veel alpine bloemen en grassen. Het gebied is heel divers en ondanks de stortbuien is het een prachtige hike. De rest van de dag doen we het rustig aan; de komende dagen hebben we nog actie genoeg ;-)
Schermafbeelding 2012-01-13 om 18.01.55

Tongariro NP
Dit park is het oudste national park van Nieuw - Zeeland en het op 4 na oudste park in de wereld. Er liggen 3 actieve vukanen in het park: Tongariro, Ngauruhoe en Ruapehu. De naam Tongariro komt van Tonga (= south wind) en Riro (= carries away). In de winter is het een druk ski gebied. De Moari's hebben verschillende legendes over de vulkanen; het gebied werd dan ook door de Maori chiefs in 1887 aan de staat geschonken.

Zaterdag 14 januari --> Tongariro NP - Waitomo

Het regent nog steeds dus na het ontbijt besluiten we Tongariro achter ons te laten en richting Waitomo te rijden. Als we een half uurtje gereden hebben klaart het weer op en schijnt het zonnetje weer. We passeren Lake Taupo, dit is het grootste meer van Nieuw-Zeeland en beslaat 608 vierkante km. Het meer is ontstaan door vulkanische explosies. In de omgeving van Taupo ligt het geothermische gebied Wairakei. In dit gebied vind je op verschillende plaatsen geisers, kokende modder en wolken stoom die uit de aarde oprijzen (= fumarolen). Eerst stoppen we bij de Huka Falls waar het water van de Waikato River naar beneden stort. Elke seconde valt er genoeg water naar beneden om 2 olympische zwembaden te vullen. Het water heeft een oogverblindende blauwe kleur. Als we uitgekeken zijn rijden we naar Craters of the Moon; hier lopen we een hike en kunnen in de verschillende kraters kijken.

Op verschillende plaatsen zien we de kokende, borrelende modder en overal zien we de wolken stoom van de fumarolen. Daarna zien we in het Vulcanic Activity Centre verschillende korte films over de aardbevingen en vulkaan uitbarstingen in Nieuw-Zeeland. Op verschillende plaatsen zijn wij inmiddels ook geweest en ook de beelden van Christchurch kunnen we ons nog goed herinneren. Indrukwekkend! Na een late lunch is ons laatste stop in dit gebied een bezoek aan de Wairakei Terraces. De oorspronkelijke silica terrassen zijn verloren gegaan en nu zijn deze weer opnieuw aangelegd. Ook hier zien we weer een mooie geiser en weer heel veel stoom; als Ans het water voelt is het water erg heet. Hierna rijden we door naar Waitomo en rijden naar onze overnachtingsplaats … de ‘Abseil Inn’.

Zondag 15 januari: Lost World en Waitomo - Rotorua

SW 10.30am 15 Jan Chris Dan Ryan (#) 006

Na het ontbijt melden we ons bij Waitamo adventures. We rijden met een busje een 20 km. naar een van de vele grotten in deze omgeving en dara aangekomen krijgen we onze uitrusting. Wetsuit + jas en bijbehorende sokken, witte laarzen, een helm met licht en het meest belangrijke de klimgordel. Wij hebben ons aangemeld voor de 7 uur durende Lost World trip en dat betekent eerst 100 meter (free) abseilen om in de grot te komen gevolgd door een combinatie van lopen, klimmen, ”spider-walking”, waden, zwemmen, springen, door watervallen heen worstelen om uiteindelijk bij de glimwormen aan te komen. Dit alles tegen de stroom van de rivier in en door de regen van de laatste tijd betekent dat er een sterke stroom staat. Het is enorm leuk om te doen, maar wat een gevecht om je staande te houden in de rivier. dat gaat dan ook regelmatig mis en dan lig je weer languit in het water. We zijn met 9 personen en 3 gidsen.

SW 10.30am 15 Jan Ryan Chris Dan (#) 029

Leuke gasten maar ondanks veel gein en loltrappen zijn ze zeer serieus met hun werk bezig. Aan het einde van de dag komen we eindelijk weer bij het daglicht en kunnen we de grot uit; daarna volgt nog een flinke hike terug naar de plaats waar het allemaal begonnen is. daar hadden we niet opgetekend en met onze vermoeide spieren, in regenlaarzen loopt da niet echt lekker. Wat heerlijk om dan weer onder een warme douche te staan en daarna lekker met zijn allen te BBQ-en …
Tino had niet zo veel zin in deze tocht en heeft er voor gekozen om de triple cave combo trip te gaan doen. Hij heeft de Waitomo Glowworm Caves, Ruakuri Cave en Aranui Cave bezocht. We ontmoeten elkaar weer bij Waitomo adventures en na nog even foto’s gekeken te hebben vertrekken we naar Rotorua; we slapen in een Jan des Bouvrie-achtig hotel ‘Regent of Rotorua’

Maandag 16 januari: Rotorua - Coromandel Peninsula

rotorua-eco-thermal-small-group-morning-tour.aspx

Als we de auto ingeladen hebben rijden we als eerste naar Wai-O-Tapu Thermal Wonderland. Dit is een thermisch gebied en beslaat zo’n kleine 18 vierkante km; het is een beschermd reservaat en zeer actief. Het gebied ligt vol met ingezakte kraters, koude en kokende poelen van water, modder en stoomwolken. De kleurenvariatie is enorm en dit komt door de aanwezigheid van veel mineralen: zwavel (geel/roze), ijzeroxide, antimonium (oranje), koolstof (zwart), silicium (wit), mangaan (paars) en arsenicum (groen). Als eerste gaan we naar de Lady Knox Geiser. Dit is een geiser die dagelijks uitbarst en de hoogte is afhankelijk van het waterpeil. Het is een fascinerend gezicht als deze eerst begint te borrelen en dan steeds hoger spuit. Daarna bezoeken we de rest van het park. Er zijn 3 verschillende routes die gelopen kunnen worden en dan rol je van de ene verbazing in de andere. Het stinkt wel erg naar ” rotte eieren ”; Rotorua wordt niet voor niets stinkstad genoemd maar … alles went ;-)

Overal staan bordjes met het dringende verzoek om op de paden te blijven, omdat dit gebied erg actief is, de grond spontaan kan barsten en er stoomwolken etc. naar boven kunnen komen (er mag ook absoluut niet gerookt worden). Een eindje buiten het visitor centre bezoeken we nog de mud pools; ook hier weer borrelende , kokende modder die ineens als een fontein omhoog spuit.
Als we uitgekeken zijn rijden we door en maken nog een stop in Te Puke. Dit is het kiwi gebied (niet de vogel, maar het fruit) en ondanks dat wij tegen sluitingstijd aankomen wordt er voor ons nog een rit over de plantage met de ” kiwi kart ” geregeld. Het is interessant om te zien hoe het traject van de gold en de groene kiwi wordt afgelegd van boom tot supermarkt. Daarnaast zien we ook de problemen, doordat de Kiwi bomen geïnfecteerd zijn met PSE; dit is een ziekte die overgebracht is vanuit Italie en we zien hoe de bomen al aangetast zijn. Er wordt al volop geprobeerd om met nieuwe rassen (Bruno) te kijken of deze resistent zijn.
Na een lange rit komen we uiteindelijk om 22:30 uur aan bij de Kuaotunu Bay Lodge.

Lorraine staat ons al bezorgd op te wachten; ze is niet gewend dat haar gasten zo laat komen en wij hadden niet verwacht zo laat te arriveren. We duiken snel onder de douche en gaan vermoeid slapen met op de achtergrond de branding van de zee.

Dinsdag 17 januari: Coromandel Peninsula
Na een gezellig ontbijt met Lorraine en Bill (gastvrouw/gastheer) en nog 2 andere Engelsen maken we ons op om de Coromandel te verkennen . (Detail: de Engelse reizigers hebben in december de aardbeving in Christchurch meegemaakt en we krijgen van hun een ooggetuige verslag) Van Bill krijgen we een aantal tips + kaart mee en gaan als 1e lekker uitwaaien op

Opita beach. Er liggen prachtige grote schelpen in allerlei kleuren en vormen op het strand, een vader gaat met zijn kinderen St. Jacobs schelpen (coquilles) opduiken voor het avond eten en we zien vogels grote aangespoelde vissen eten… genoeg te zien dus. Het is net als bijna overal rustig en als het strand op houdt klimmen we de heuvel op en worden beloond met een geweldig uitzicht. Het voelt als het einde van de wereld. Daarna gaan we naar Coromandel Town aan de andere kant van het schiereiland en gaan mosselen eten bij Mussel kitchen. Dit is van een familie die zelf alle mosselen kweekt, vangt en bereidt en we eten er heerlijk; het lijkt een soort Volendamse familie.
Na de lunch rijden we verder en volgen route 309; dit is een onverharde weg die dwars over het schier eiland loopt en waar we onderweg mooie stops hebben. De 1e leidt ons naar de reusachtige Kauri bomen; dit zijn bomen waarvan de oudste in dit gebied 600 jaar is en die enorm groot worden. Er zijn er vroeger veel gekapt, maar nu zijn ze er trots en zuinig op. Daarna rijden we naar het strand en gaan een mooie route lopen om uiteindelijk aan te komen bij thé Cathedral Cove. Dit is een indrukwekkende doorgang in de rotsen met ook in zee grote brokstukken van rotsen die ooit aan elkaar vast gezeten hebben. Na een flinke wandeling komen we weer teug bij de auto en gaan een eindje verder naar Hot Water Beach. We hebben van Lorraine en Bill schepjes meegekregen en gaan kuilen graven op het strand. Tino zijn Duitse tijd is toch nog ergens goed voor geweest ;-)))

Als we op het strand aankomen zien we in de verte al een aantal mensen bij elkaar zitten; wanneer we bij hun arriveren wordt pas goed duidelijk wat ze aan het doen zijn. Net als wij hebben zij ook een schepje en in de kuil borrelt - afhankelijk van de lokatie - koud, warm of heet water omhoog. Daar ga je in zitten en zo heeft iedereen zijn eigen warm water bad. Ook dit komt weer door de geothermische activiteiten en in dit geval door de stoom die uit het zand opstijgt; d.m.v. zanddammen hou je het water tegen en het is heerlijk relaxen.

Woensdag 18 januari: Coromandel Peninsula - Bay of Islands

Vandaag hebben we een lange rit voor de boeg. We moeten eerst een eind terug omdat we op het schiereiland zitten en rijden dan via Auckland naar het noorden met als eindbestemming Whangarei in de Bay of Islands. Net voorbij Auckland belanden we in de file i.v.m. een vrachtwagen die zijn boomstammen verloren is; daarnaast is het weken geleden dat we zo veel verkeer bij elkaar gezien hebben. Onderweg maken we nog een stop in Kawakawa; deze plaats is bekend geworden door de merkwaardige openbare toiletten die ontworpen werden door de Oostenrijkse kunstenaar Frederick Hundertwasser. Uiteraard maken wij daar ook even een plaspauze en de heren fotograferen er op los ;-)

Als we eindelijk aankomen in ons hotel Copthorne Resort Bay zijn we amper 5 minuten op de kamer als er een alarm klinkt en we geëvacueerd moeten worden. Het is niet duidelijk wat er aan de hand is en al de gasten staan voor het hotel op het gras. Als er 2 brandweerwagens aankomen rijden en zij daarna al snel aangeven dat iedereen weer terug mag besluiten we de avond in de bar met een heerlijke fles Nieuw-Zeelandse wijn.

Donderdag 19 januari: Bay of Islands

We melden ons om 10:00 uur bij de Waitangi bridge en worden met een oorlogskano opgehaald door de Maori voor een Wake Taiamai Heritage Journey . We leren eerst een aantal commando’s en krijgen wat peddel technieken te zien. Al snel blijkt dat het de bedoeling is dat we zelf peddelen en zij schreeuwen hoe het moet. Het trekt wel wat bekijks en we zijn inmiddels zelf het onderwerp van een foto. Er staat te weinig water in de rivier om de watervallen te bezoeken en de Maori besluiten dat we naar een eiland gaan in de baai. Daar aangekomen ervaren we het begroetingsritueel, de mannen staan voor de vrouwen en Edward wordt tot chief uitgeroepen. Hij ontvangt een geschenk en laat blijken dat we als vrienden komen en geen kwaad in de zin hebben. Vervolgens nemen we plaats in de schaduw en laten alles maar over ons heen komen. Onderweg is een van de Maori’s overboord gedoken en heeft verse mosselen gevangen. Deze zijn een stuk groter dan degene die wij uit Nederland kennen en we krijgen ze vers uit de schelp te eten (rauw). Ook ” neuzen ” we nog even en na een paar uur varen we weer terug naar de brug.

Hierna bezoeken we de Waitangi National Trust Treaty Grounds wat net naast het hotel ligt. Hier bevindt zicht ook het Treaty House waar destijds de strijd tussen de Mari en de Engelsen gestaakt werd. We bezoeken het museum in het huis en gaan daarna verder het terrein op waar we de 35 meter lange Ngatoki Matawhaorua (= oorlogskano) zien. Vlakbij de kano is ook het prachtige Maori ontmoetingshuis te zien waar alle huwelijken, begrafenissen, feestjes etc. plaatsvinden. Deze ontmoetingshuizen zijn meestal genoemd naar een voorouder. De constructie symboliseerde de persoon: de nokbalk was zijn ruggengraat, de daksparren zijn ribben en de gevelplanken zijn de armen Op de nok zie je ook het gezichtsmasker terug.

Vrijdag 20 januari
Vandaag lekker een dagje relaxen; Ingrid en Edward zijn gaan duiken bij de Poor Knights en al vroeg vertrokken. Wij zijn na het ontbijt eerst wezen zwemmen en hebben daarna lekker van de zon genoten. Na de lunch hebben we mountainbikes gehuurd en zijn daarmee de omgeving gaan verkennen. Dat viel wel tegen, want bergop is flink trappen. Fietsen gebeurt hier gewoon op de autoweg, dus het is niet echt ontspannend. ’s Avonds bij ons op het terras met zijn vieren een lekkere Chardonnay gedronken en wezen eten bij de Thai.

Zonsopgang in de Bay of Islands (van af ons terras)

Zaterdag 21 januari
Vandaag lekker geluierd. We waren zo’n beetje de eerste die in het zwembad lagen en hebben daar en aan het strand de dag door gebracht. ’s Avonds Indiaas wezen eten en onze spullen vast gepakt.

Zondag 22 januari

We vertrekken al vroeg, zodat we op tijd in Auckland aankomen. Helaas begint het halverwege te regenen en daar hebben we tot rond het middaguur last van. Daarna trekt de lucht gelukkig open, zodat we nog van een mooi uitzicht over Auckland vanaf de sky tower kunnen genieten. Rond 22:00 uur gaan we nog een keer de toren op en dan zien we de stad nogmaals maar dan in het donker. het is een prachtig gezicht en een mooi afscheid van een geweldige reis. Daarna gaan we naar ons hotel voor de laatste nacht op Nieuw-Zeelandse bodem; we slapen in The Quandrant

Maandag 23 januari / Dinsdag 24 januari
Om 14:40 uur vertrekken we van Auckland naar Hong-Kong waar we om 20:40 uur aan zullen komen. Om 00:35 uur vliegen we door naar Amsterdam. We gaan weer terug in de tijd...

Dinsdag 24 januari
Aankomst op Schiphol om 06:20 uur…..